რა უყვარს გასპარ ნოეს

ერთი ამოსუნთქვით სანახავ ფილმებში, ძალიან მნიშვნელოვან ადგილს მივუჩენდი გასპარ ნოეს ახალ ფილმს „კულმინაცია“.  ისეთი შეგრძნებაა, თითქოს, პირველივე კადრის გახსნისთანავე ფეხქვეშ მიწა გეცლებათ, მთელი ფილმის მანძილზე ელვის სისწრაფით ბნელ და სახიფათო გვირაბში ვარდებით და ბოლოს, ერთბაშად მზის სინათლეზე გამოდიხართ. როგორ და რა მდგომარეობაში  გამოდიხართ, ეს უკვე მთელი ფილმია.

ერთ ფურცელზე დაწერილი და ორ კვირაში გადაღებული ფილმი სრულიად თავბრუდამხვევია, მთვრალი და ძაან გასულია. რეჟისორიც მთვრალი და გასულია, ისევე როგორც მისი კამერა, რომელსაც ხელიდან არ უშვებს და ცდილობს მაქსიმალურად გაახანრძლივოს ეფექტი გრძელი კადრებით, წითელ სანგრიაში, სისხლში და ნარწყევში ამოვლებული გრძელი კადრებით.

„მე არ მიყვარს ადამიანებზე ლაბორატორიის ვირთხებივით დაკვირვება. შენ უნდა იყო ვირთხა  ვირთხებს შორის.“ ასეც არის, სხვანაირად კარგი ფილმი არ გამოვა.

ცხოვრების კულმინაციურ მომენტებში ვიღაც ბევრს ჭამს, ვიღაც სასმელში ღვივდება, ვიღაც ბოლთას სცემს და ბევრს ეწევა. ყველას ჩვენ ჩვენი საშუალება გვაქვს მდგომარეობიდან გამოსვლის, ბედნიერების გაასმაგების მისაღწევად. ამ ფილმში ცეკვა პირველია, ცეკვავენ თავისუფალი მოცეკვავეები, პრივატული „ტუსოვკების“, იუთუბის ვარსკვლავები.

გასპარ ნოეს უყვარს ცეკვა. „მიყვარს სექსი, ცურვა და ცეკვა. ჩემი ცხოვრების ყველაზე კულმინაციურ მომენტებში საცეკვაოდ მივდივარ. ყოველთვის როდესაც პარიზში ვბრუნდები, მივდივარ კლუბებში. თავი მავიწყდება, როდესაც ვცეკვავ.“

მეც ასე დამემართა. თავი დამავიწყდა, როდესაც კულმინაციას ვუყურებდი.

 

——-

“კულმინაცია” იგივე “ექსტაზი” ვნახეთ ბათუმის საერთაშორისო საავტორო კინოფესტივალის, დიდოსტატთა კოლექციაში. ამჟამად გადის კინოთეატრებში.